27.12.14

Ο Τάκης Βαλαβάνης στην γειτονιά των αγγέλων

Ο Τάκης (Δημήτρης) Βαλαβάνης πέρασε πια στο χώρο της Ιστορίας.
Αποχωρίστηκε από τις γειτονιές του Νησιού μας, που έζησε και τόσο αγάπησε και αποτύπωσε στα γραπτά του.
Στις γειτονιές των αγγέλων είμαστε σίγουροι θα συνεχίσει να κάνει αυτό που του αρέσει, να "ζωγραφίζει" με λόγια στιγμές από την ζωή της μικρής μα πόλης, της "Μεθυσμένης μας πολιτείας".
Ο ΠΑΜΙΣΟΣ θα θυμάται για πάντα τις στιγμές που μας επέτρεψε να ζήσουμε μαζί πέρσι το καλοκαίρι στο ξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής.
Ο άνθρωπος πεθαίνει πραγματικά όταν τον ξεχάσουν οι άλλοι, 
ο Τάκης όμως δεν μπορεί να πεθάνει, 
θα ζει αιώνια μέσα από τα βιβλία του.

https://www.facebook.com/michalis.gavras/media_set?set=a.10200304410149467.1073741837.1130325785&type=3 

https://www.facebook.com/groups/125812277450101/











ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 8.8.2013
“ Για την πολύχρονη συνεισφορά του Δημήτρη Βαλαβάνη στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και την συμβολή του στην διατήρηση της ιστορικής μνήμης της τοπικής κοινωνίας και της πόλης της Μεσσήνης, απονέμουμε αυτόν τον έπαινο, συμβολική αναγνώριση για όλα αυτά.
Με τα κείμενά του, “φωτογραφίες” της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής των Νησιωτών, αποτυπωμένα σε τρία βιβλία, διατηρεί και μεταφέρει στις επόμενες γενιές τα έργα των προγόνων μας.”
Με αυτά τα λόγια ο Σύλλογος των Απανταχού Νησιωτών "Ο Πάμισος", τίμησε τον Τάκη Βαλαβάνη παραδίδοντάς του τον σχετικό Έπαινο, σε μια εκδήλωση που έγινε την Τετάρτη το βράδυ 7.8.2013 στη Μεσσήνη και όπου κυριάρχησαν ο λόγος, η μουσική, αλλά κυρίως το συναίσθημα.
Ο φιλόξενος χώρος στο Εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, ευγενική παραχώρηση της Μητρόπολης Μεσσηνίας, αποδείχθηκε πολύ μικρός για το πλήθος των φίλων του Τάκη πούρθαν να τον τιμήσουν.
Η εκδήλωση οργανώθηκε από τον Σύλλογο των Απανταχού Νησιωτών "Ο Πάμισος" και το Θεατρικό Όμιλο Λυκείου Μεσσήνης. Την στήριξαν εμπράκτως το Σωματείο Εθελοντών Μεσσήνης και η Περιηγητική Λέσχη, ενώ κύριος χορηγός ήταν ο συντοπίτης μας Γιάννης Αλεβίζος.
Στον χαιρετισμό του ο Μιχάλης Γαβράς, πρόεδρος του ΠΑΜΙΣΟΥ, επισήμανε πως ο Τάκης Βαλαβάνης κατάφερε να συγκεντρώσει όλο το Νησί, το ντόπιο και το απόδημο, τους δημοτικούς άρχοντες όλων των παρατάξεων, σημαντικά πρόσωπα της τοπικής ζωής της Μεσσήνης αλλά και των γύρω περιοχών, μια και ο Τάκης παντού είχε μόνο φίλους.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους πρωτεργάτες της εκδήλωσης, τον Δημήτρη Δημητρόπουλο του ΠΑΜΙΣΟΥ και τον φιλόλογο εκπαιδευτικό του Θεατρικού Ομίλου Νίκο Φουσιάνη, που είχε την κυρίως επιμέλεια του πρώτου μέρους της εκδήλωσης.
Τέλος επισήμανε “την επάνοδο του ΠΑΜΙΣΟΥ, μετά από τα Φεστιβάλ Μπούκας, πριν πολλά χρόνια, στην δημιουργία μιας “πολιτιστικής δροσιάς” στις ζεστές και υγρές καλοκαιρινές βραδιές “της φοβερής πατρίδας” μας, όπως την αποκαλεί ο Γιώργος Μαρκόπουλος. Και όλα αυτά με αφορμή τον ακούραστο “φωτογράφο” της ζωής της πόλης μας τον Τάκη Βαλαβάνη.”
Στην παρέμβασή του ο Νίκος Φουσιάνης, επισήμανε τη χαρά των μαθητών του να συμμετάσχουν στη θεατρική διασκευή αποσπασμάτων από το έργο του Τάκη, κάτι που ο Θεατρικός Ομιλος τόχει κάνει κι άλλες φορές στο παρελθόν.
Ακολούθως ο Δημήτρης Δημητρόπουλος, αποκάλυψε πως η ιδέα της διοργάνωσης αυτής της βραδιάς ήταν του Γιάννη Θωμόπουλου. Ανακοίνωσε την έκδοση και κυκλοφορία του 3ου βιβλίου του Τάκη και διάβασε τον χαιρετισμό που έγραψε ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος, ειδικά για την αποψινή εκδήλωση.
Χαρακτηριστικά αναφέρει:
“... ο Δημήτρης Βαλαβάνης κόσμησε και κοσμεί με το ήθος του την πόλη μας. Τον χαρακτηρίζει μια απαράμιλλη πραότητα, μια προσήνεια, μια μοναδικής ποιότητας σοφία, τον Δημήτρη, ενώ ταυτοχρόνως εκπέμπει μια καλοσύνη, μια γλυκύτητα που μας έρχεται από μακριά, από πολύ μακριά, από της μέσα της πολύ μέσα ψυχής του, αλλά και μια σπάνια όσο και ιαματική γαλήνη. Και για το πνευματικό του έργο, το σπουδαίο του έργο, το διακρίνει μια αφηγηματική δεινότητα, καλλιέπεια γραφής δυσεύρετη, ένας πολύ καλά φιλτραρισμένος ρομαντισμός, μια λεπτοτάτων αποχρώσεων νοσταλγία, ένας λόγος χυμώδης, στέρεος, ένας λόγος που υπερασπίζεται με ευδιάκριτη διακριτικότητα τη γλώσσα, αλλά και τη ζωή και τα έθιμα άλλων καιρών της ιδιαίτερης πατρίδας μας...”
Η πρόεδρος του Σωματείου Εθελοντών Μεσσήνης Ντίνα Αντωνάκου σκιαγραφώντας το έργο και τον συγγραφέα, ανέφερε μεταξύ άλλων: "Ο Δημήτρης Βαλαβάνης, ζει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, Νησιώτης πια, ανάμεσα στους Νησιώτες, τους δικούς του ανθρώπους, που τον εκτιμούν, τον σέβονται και τον αγαπούν. Τα κείμενα του Βαλαβάνη είναι ενθυμήματα της παλιάς αγροτικής, μαθητικής και κοινωνικής ζωής.”
Η επιλογή, η δραματοποίηση των κειμένων, η σκηνοθεσία κι το σχετικό βίντεο που προβλήθηκε ήταν του φιλόλογου καθηγητή Νίκου Φουσιάνη. Τραγούδησαν: Γιάννης Θωμόπουλος, Μυρτώ Καμβυσίδη, Μαρία Παπαδοπούλου, Δημήτρης Χαρλέπας. Στην αφήγηση και στα θεατρικά αποσπάσματα έπαιξαν τα μέλη του Θεατρικού Ομίλου Μεσσήνης: Γιολάντα Βασιλόγιαννη, Μαρία Κορδονούρη, Μαρία Παπαδοπούλου και Λευτέρης Παναγιωτόπουλος. Μουσική έπαιξαν ο Αιμίλιος Κούμανης, η Σοφία Τσόγκα, ο Σταύρος Δεριζιώτης, ο Παναγιώτης Καψαμπέλης και ο Λευτέρης Παναγιωτόπουλος.
Στο Μουσικό μέρος ο Γιάννης Θωμόπουλος, διάλεξε να τραγουδήσει μεγάλες επιτυχίες του Τσιτσάνη, ενώ με ενδιαφέρον ακούστηκε ο ιδιαίτερος ήχος του Νησιώτη μουσικολόγου και συνθέτη Γιώργου Λυκούρα.
Η βραδιά έκλεισε με όλους μας να τραγουδάμε γνωστό ηπειρώτικο τραγούδι από την γενέτειρα του Τάκη Βαλαβάνη.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και τίμησαν τον συγγραφέα από τον πολιτικό χώρο οι βουλευτές Δημήτρης Σαμπαζιώτης και Θανάσης Πετράκος, ο δήμαρχος Στάθης Αναστασόπουλος, οι αντιδήμαρχοι, Γιώργος Δαβίλας, Γιώργος Αθανασόπουλος, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Νίκος Τζώρτζης, ο πρ. δήμαρχος Μεσσήνης Κώστας Σπυρόπουλος,
Τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας εκπροσώπησε ο επί τούτου απεσταλμένος αιδεσιμότατος π.Κωνσταντίνος και ο εφημέριος π.Παναγιώτης.
Επίσης τίμησαν την εκδήλωση και τον συγγραφέα ο πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής συντοπίτης μας Σάκης Θεοδωρόπουλος, ο χαράκτης-ζωγράφος Τάκης Κατσουλίδης, ο Χρήστος Μαλαπάνης, ο Μένης Παπαδόπουλος, ο Θόδωρος Μπρεδήμας, ο Σάββας Παπάζογλου, η Φανή Ντορέ κ.α.

9.12.14

ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ 20 χρόνια Μια απουσία γεμίζει τη ζωή μας


Gazarte, 7.12.2014
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με την συμμετοχή σημαντικών δημιουργών στο πρόγραμμα, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014 το αφιέρωμα που είχε οργανώσει ο Σύλλογος των απανταχού Νησιωτών «ΠΑΜΙΣΟΣ» για τη Φρίντα Λιάππα στον πολυχώρο Τέχνης και Πολιτισμού “Gazzarte”.
Την εκδήλωση – Ημερίδα παρακολούθησαν  τα μέλη του Συλλόγου μας, Μεσσήνιοι φίλοι και συγγενείς, καθώς επίσης και άτομα από τον πνευματικό και πολιτικό χώρο.
Την εκδήλωση άνοιξε η Γενική Γραμματέας του “Παμίσου” Βασιλική Μπάρκα που είχε και τον γενικό συντονισμό της εκδήλωσης, τονίζοντας την σημαντικότητα της συμπατριώτισσάς μας Φρίντας Λιάππα, που με το έργο της κατάφερε να ξεπεράσει τα σύνορα της Μεθυσμένης μας Πολιτείας .
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Μιχάλης Γαβράς που την διαδέχθηκε στο βήμα, τόνισε  στο ακροατήριο πως η Φρίντα Λιάππα, χρησιμοποιώντας σκηνές από την Μεσσήνη, εικόνες που παραπέμπουν στα προσωπικά της βιώματα στην γενέθλια πόλη, πρόσωπα και καταστάσεις γνωστές και οικίες σε όσους ζήσαμε στο Νησί εκείνα τα χρόνια, κατάφερε να μιλήσει για τα μεγάλα, για ζητήματα που αφορούν τον κάθε σύγχρονο άνθρωπο, έδωσε την δική της ματιά σε βασικά προβλήματα της ζωής.
Με τις ταινίες της έκανε ΤΕΧΝΗ τέτοιου επιπέδου που κατατάσσεται στους σημαντικούς δημιουργούς του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Τέλος, κατατέθηκε η  δέσμευση πως τα Πρακτικά της Ημερίδας θα αποτελέσουν ένα τόμο, βιβλιογραφικό σημείο αναφοράς για την Φρίντα Λιάππα.
Όλοι οι ομιλητές που ακολούθησαν συνομολόγησαν, καταθέτοντας ο καθένας τη δική του μελέτη, μαρτυρία, αλλά και βιώματα της νιότης, της παιδικής ηλικίας και της μετέπειτα πορείας, πως η Φρίντα είναι ακόμα ανάμεσα μας και η απουσία της 20 χρόνια τώρα γεμίζει τη ζωή μας,
Πρώτος ομιλητής, γεμάτος συναίσθημα και μνήμες, ήταν ο σύζυγος της, σκηνοθέτης Κυριάκος Αγγελάκος, ο οποίος είχε επιμεληθεί και την προβολή με φωτογραφικό υλικό από τη ζωή της Φρίντας, αλλά και αποσπάσματα από τις ταινίες της, μικρού και μεγάλου μήκους.
Η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη, προσωπική φίλη της Φρίντας, μέσα από ένα πολύ δυνατό κείμενο, με έκδηλη και έντονη την συγκινησιακή φόρτιση μας μίλησε για την εποχή της νεότητας και τη μετέπειτα φιλίας τους, μέχρι που κόπηκε το νήμα της ζωής της.
Ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, κριτικός κινηματογράφου, επικεντρώθηκε στο σινεμά της Φρίντας.
Ο συμπατριώτης μας ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος αναφέρθηκε στη Φρίντα πεζογράφο και ποιήτρια, τονίζοντας την διάσταση της εσωτερικής αγωνίας που την διακατείχε.
Στη συνέχεια ο Χρήστος Αγγελάκος, συγγραφέας, ανέλυσε τις ποιητικές διαδρομές της Φρίντας Λιάππα, συνδυάζοντας την ομιλία του με την ανάγνωση αποσπασμάτων του ημερολογίου, καθώς και ποιημάτων της από την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου.
Η τελευταία ενότητα ήταν “Στιγμές με τη Φρίντα”.
Η συγγραφέας της “Αρχαίας Σκουριάς” Μάρω Δούκα μας μίλησε για τα κοινά πανεπιστημιακά χρόνια στην Φιλοσοφική σχολή, για τις αναζητήσεις της, την γοητεία της, τις σκληρές σχέσεις, την κοινωνική βία, για την πάλη επιβίωσης της Φρίντας.
Ο Μίμης Κωστόπουλος, μας αποκάλυψε τα παιδικά χρόνια της Φρίντας. Μαζί στο σχολείο της Μεσσήνης, μαζί στο σπίτι, στα παιχνίδια, κάτι σαν αδερφός της, μέχρι που η Φρίντα με τη μητέρα της ήρθε στην Αθήνα για να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο.
Ήταν ένα πρωινό Κυριακής που όσοι βρεθήκαμε εκεί, σίγουρα αποκομίσαμε κάτι ουσιαστικό.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν η βουλευτής Μεσσηνίας και Γεν.Γραμματέας ΥΠΕΚΑ Νάντια Γιαννακοπούλου, ο βουλευτής Μεσσηνίας Θανάσης Πετράκος, ο περιφερειακός σύμβουλος Βόρειου Τομέα Αττικής Παναγιώτης Γαβράς. ο Γ.Γ. του Δήμου Ρέντη και Νίκαιας Κώστας Τσεφαλάς, ο συντοπίτης μας πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Σάκης Θεοδωρόπουλος, καθώς και οι καθηγητές Πανεπιστημίου Θόδωρος Λιανός και Θανάσης Βασιλείου.
Το παρών έδωσαν εκπρόσωποι του Συλλόγου Μαδαιναίων Μεσσηνίας και του Συλλόγου Λευκοχωριτών Μεσσηνίας.
































Δημοσιεύματα:

Η Φρίντα Λιάππα μας φέρνει και πάλι κοντά, όπως και πριν 10 χρόνια στο Άστυ να μιλάμε για το έργο της, να θυμόμαστε στιγμές από την ζωή της, μέσα από τις αφηγήσεις των δικών της ανθρώπων.
Είναι στοιχείο συνυφασμένο με τον λόγο ύπαρξης του Συλλόγου μας , η υποχρέωσή μας να ξαναζωντανεύουμε τους σημαντικούς ανθρώπους της γενέτειράς μας, μιλώντας γι' αυτούς μέσα από την παρουσίαση του έργου τους.
Όπως και πριν 12 κοντά 13 χρόνια ο νεαρός τότε Σύλλογός μας, πραγματοποίησε μια αντίστοιχη Εκδήλωση-Ημερίδα για τον άλλο μεγάλο της γενέθλιας πόλης, τον Σωτήρη Πατατζή.
Η Φρίντα γεννήθηκε, μεγάλωσε στο Νησί και εκεί τέλειωσε το Γυμνάσιο.
Σ' αυτά τα χρόνια, σ' αυτή την ταπεινή αγροτική πόλη, φανερώθηκαν και τα πρώτα δείγματα της ιδιαιτερότητάς της.
Σκηνές από την ζωή της μικρής μας πόλης υπάρχουν στις ταινίες και τα διηγήματα της Φρίντας ενώ και ο Σ.Πατατζής στο σημαντικότερο έργο του, στη Μεθυσμένη Πολιτεία, φαίνεται να περιγράφει τη γενέθλια πόλη και την ζωή της.
Με αυτά τα εφόδια ξεκίνησαν και οι δυο, αλλά η αξιοσύνη τους αναγνωρίστηκε και πέρα από τα σύνορα της Μεθυσμένης μας πολιτείας.
Τι ήταν αυτό που τους έκανε σπουδαίους;
ποιο ρόλο μπορεί να έπαιξε η ζωή τους στην πόλη μέχρι τα 18 τους;;;;;
Ο Τίτος Πατρίκιος σε ένα του ποίημα, χρησιμοποιεί την φράση πως «Πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια».
Ο Βασίλης Κρεμμυδάς, ιστορικός και συμπατριώτης μας, μας λέει πως «το Νησί υπάρχει στη Μεθυσμένη πολιτεία του Πατατζή, μόνο ως συναισθηματική και πραγματική ανάγκη του συγγραφέα της να τοποθετήσει το δράμα που έφτιαχνε σ’ένα χώρο».
Ο Στέφανος Ληναίος, μας θύμισε την άποψη του σπουδαίου Γάλλου Ελληνιστή, Ζακ Λακαριέρ, πως «ο Σωτήρης Πατατζής έγραψε ένα έργο Ελληνικό. Δεν έγραψε ένα βιβλίο για την Ελλάδα».
Όλα αυτά έρχονται να βρουν την αναλογία τους στην περίπτωση της Φρίντας Λιάππα.
Στα διηγήματα και τις ταινίες της χρησιμοποίησε πολλές σκηνές από την Μεσσήνη, εικόνες που παραπέμπουν στα προσωπικά της βιώματα στην γενέθλια πόλη. Πρόσωπα και καταστάσεις γνωστές και οικίες σε όσους ζήσαμε στο Νησί εκείνα τα χρόνια.
Με όλα αυτά όμως τα μικρά, μίλησε για τα μεγάλα, για ζητήματα που αφορούν τον κάθε σύγχρονο άνθρωπο. Έδωσε την δική της ματιά σε βασικά προβλήματα της ζωής.
Με τις ταινίες της έκανε ΤΕΧΝΗ τέτοιου επιπέδου που κατατάσσεται στους σημαντικούς δημιουργούς του νέου ελληνικού κινηματογράφου.
Στο σύντομο πέρασμά της από αυτή τη ζωή, άφησε το αποτύπωμά της, διακριτό και αξιοσημείωτο.
Άφησε υποσχέσεις για μια πορεία που σταμάτησε απότομα, ένα μέλλον που δεν υπήρξε.
Αυτό το αποτύπωμά της ευελπιστούμε να αποκαλυφθεί από τους εκλεκτούς ομιλητές της Ημερίδας μας.

Από την πλευρά μας σαν ΠΑΜΙΣΟΣ, με την άδεια και την βοήθεια των σημερινών ομιλητών μας, θα προσπαθήσουμε να το διασώσουμε, σε ένα τόμο για την Φρίντα Λιάππα, όπως κάναμε και για τον Σωτήρη Πατατζή.
Έναν τόμο που η φιλοδοξία μας είναι να γίνει σημείο αναφοράς σ’ όποιον ψάχνει την Ελληνική βιβλιογραφία για την Φρίντα Λιάππα.

Κλείνοντας, εκ μέρους του ΠΑΜΙΣΟΥ
-          να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά όλους τους ομιλητές που δέχθηκαν να πλαισιώσουν την εκδήλωσή μας, την Ημερίδα μας και μέσα από όσα θα πουν να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας την Φρίντα.
Να κάνουμε ένα πνευματικό μνημόσυνο στα 20 χρόνια από το πέταγμά της στην αιωνιότητα.
-          Να τονίσω την ιδιαίτερη συμβολή στην διοργάνωση της Ημερίδας, του Γιώργου Μαρκόπουλου, του Κυριάκου Αγγελάκου και της Βάσως Μπάρκα
-          Να ευχαριστήσω και πάλι όλους σας για την παρουσία σας εδώ.